We schrijven 1884 en Paul Verlaine publiceert een bloemlezing met als titel ‘Les poètes maudits’. Het is de definitieve aanzet van een literaire stroming die eigenlijk niet bedoeld was er één te zijn. Het einde van de eeuw nadert en de opstandigheid en de uitzichtloosheid die al jaren woekeren bij veel schrijvers en dichters worden gevat in een titel die weinig aan de ver- beelding overlaat. Literaire levens, miskend en verschopt, worden onderge- dompeld in drank en drugs, zonde en decadentie en eindigen vaak veel te vroeg in vergetelheid en armoede. Ze hebben – ongevraagd – navolging gekregen in tijd en ruimte, en inspireerden tal van componisten. Debussy, Hahn, Duparc, Poulenc en Ravel zijn slechts enkele namen die de juiste noten vonden bij de vervloekte woorden. De jonge talentvolle sopraan Lore Binon en ervaren pianiste Inge Spinette vertonen samen de impressionisti- sche uitspattingen van die tijdgeest.
Lore Binon sopraan
Inge Spinette piano
G. Crumb (1929)
–
Invocation
–
When Lilacs bloom
–
The night in silence nr. 1
–
The night in silence nr. 6
–
Song of the nightbird
–
Come lovely and soothing Death
C. Debussy (1862-1918)
–
Selectie uit Ariettes oubliées
M. Ravel (1875-1937)
–
Mallarmé
F. Poulenc (1899-1963)
–
Deux Poèmes d’Apollinaire
R. Hahn (1874-1947)
–
Selectie uit Chansons grises
