Hoewel Venetië in politiek en economisch opzicht in de zeventiende en achttiende eeuw al aan zijn zwanenzang toe was, bloeide de Serenissima op artistiek vlak als nooit te voren. Claudio Monteverdi en Antonio Vivaldi stonden er aan de wieg van een muzikale traditie waarvan de invloed amper overschat kan worden. Wie zich zoals de dames en heer van de Muziekkapel Koningin Elisabeth op deze periode stort, heeft slechts af te rekenen met l’embarras du choix. Vier zangeressen en een klavecinist volstaan voor een voormiddag vol religieuze en profane muziek van Vivaldi, Porpora, Hasse, Broschi en Strozzi.
n the 17th and 18th centuries, although Venice was already singing its swan song in terms of politics and economics, artistically, the Serenissima was blossoming as never before. Claudio Monteverdi and Antonio Vivaldi were at the cradle of a musical tradition whose influence can hardly be overestimated. Those who delve into this period, as do the ladies and gentleman of the Queen Elisabeth Music Chapel, only need to consider an l’embarras du choix. Four singers and a harpsichordist are enough to guarantee a daytime delight of religious and propane music by Vivaldi, Popora, Hasse, Broschi and Strozzi.
Sarah Théry mezzosopraan
Katarina Van Droogenbroeck mezzosopraan
Julia Szproch sopraan
Clémence Poussin mezzosopraan
Philippe Riga klavecimbel
In samenwerking met Muziekkapel Koningin Elisabeth
