Friedrich Gauwerky werd geboren in Hamburg en had daar op twaalfjarige leeftijd zijn pianodebuut. Op 17-jarige leeftijd won hij de Preis des Philharmonischen Staatsorchesters Hamburg. Hij trad toe tot de klas van Siegfried Palm, werd later zijn assistent, doceerde sinds 1978 aan de Musikhochschule Köln en coachte regelmatig op de Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik. Hij was de eerste cellist in het Ensemble Modern in Frankfurt en lid van het Australian Elision Ensemble. Als solist en kamermuzikant speelde hij over de hele wereld. Hij werkte mee aan radio- en televisieproducties in Europa, de Verenigde Staten, Azië en Australië en nam inmiddels verschillende LP’s en cd’s op.
Hij gaf les aan verschillende onderwijsinstellingen waaronder de Musikhochschule Köln, de Royal Academy of Music London, de University of California en de University of Adelaide. Gauwerky kan niet worden gecategoriseerd: hij is een vrije geest die zich net zo thuis voelt in Engeland, China, Amerika en het verre Australië als in zijn geboortestad Keulen. Hij weigert om alleen als een protagonist van New Complexity te worden gezien, hoewel hij een meesterlijke vertolker is van deze muziek. Zijn uitgebreide repertoire omvat immers ook New Music en de nieuwste hedendaagse muziek, evenals werken die behoren tot de barokke, klassieke en romantische tradities: Bach, Beethoven, Mendelssohn-Bartholdy en Brahms en Max Reger.
Sinds kort is Gauwerky ook steeds meer bezig met niet-Europese muziekculturen uit landen als Australië, China en Zuid-Afrika.

Daan Vandewalle geniet een internationale reputatie als specialist nieuwe muziek, met een sterke focus op de 20e en 21e eeuw Amerikaanse pianomuziek. Hij studeerde aan het Conservatorium van Gent met Claude Coppens en aan Mills College, Californië met Alvin Curran. Hij gaf concerten en lezingen gewijd aan de Amerikaanse muziek over de hele wereld. Hij is lid van de Belgian American Educational Foundation.
Sinds zijn debuut in 1992 (Ars Musica) zijn zijn recitals en projecten steeds diverser en uitdagender geworden. Hij improviseerde samen met David Moss, Fred Frith, Han Bennink, Chris Cutler, Tom Cora op festivals in Europa. Hij speelde onder andere alle pianowerken van Ives, Messiaen, de pianoconcerto’s van Ligeti en Lutoslawski, de zelden gehoorde Cogluotobusisletmesi door Clarence Barlowe, Sonatas en Interludes van John Cage, evenals Sorabji’s Opus Clavicembalisticum.
Zijn programma’s zijn vaak zeer ongebruikelijk zowel op technisch als op intellectueel niveau. Hij combineert het klassieke repertoire [Mussorgski-integrale, de gehele set van Chopin studies] met nieuwe werken speciaal voor hem geschreven zoals Frith, Newman, Rzewski, Curran, De Alvear, Barlowe. Hij werkte samen met verschillende ensembles (The Simpletones, Champ d’Action, Tense Serenity, Vapori del Cuori, Sonic Youth, Ostravska banda) en vormt een pianoduo met Geoffrey Douglas Madge. Daan Vandewalle werd bekroond met de Jeanne en Willem Pelemans-prijs 2000 door de vereniging van Belgische componisten.