Sound Material Sound
— GAME
De zoektocht naar nieuwe klanken in de “hedendaagse klassieke muziek” is al ruim 100 jaar aan de gang. Van de weirdo machines van de Itliaanse futuristen, over de vroege electronische klanken, tot eender welk object of materiaal vandaag. Klank vormt het onderwerp van vrijwel elke hedendaagse musicus. Die van GAME (het Gentse Actuele Muziek Ensemble, het collectief van de Manama-opleiding van het Gentse conservatorium) gaan nog een stapje verder, en maken het instrument dat de klankobjecten hanteert het onderwerp van hun muzikale (onder)zoektocht. Dat instrument is hun lichaam en hun geest. Wat bepaalt hun identiteit als performer of bespeler van een muziekinstrument ? Is een percussionist nog percussionist wanneer hij met eetstokjes roffelt op een regenpijp, is een pianist nog pianist wanneer hij tokkelt op een tafel ?
In april speelt GAME twee keer een programma dat nauw aansluit bij deze vragen : op 5 april in het Brusselse Q-O2 (
www.q-o2.be) en op 19 april in onze eigen MIRY zaal. Op het programma onder meer ‘Zafe’ (Jonah Haven), waarbij een industriële mini-wereld wordt gecreëerd met contactmicrofoons op allerlei metalen objecten, ‘3 sur 5’ (Clara Ianotta), waarbij de klank van het accordeon transformeert naar die van verschillende percussie-instrumenten en vice versa, en ‘with paper’ (James Saunders), waarvan de naam alleen al laat vermoeden wat de klankbron is. Daarnaast doet GAME u versteld staan over de muzikale mogelijkheden van 7 vogelfluitjes, en wordt dankzij een complexe batterij live electronics en video de grens tussen illusie en realiteit bijzonder diffuus.
Ever since the building of the intonarumori, the weird noise machines built by the Italian futurist Luigi Russolo more than 100 years ago, over early electronic sound generation, up to the interest of nowadays in the sound characteristics of virtually any object, the quest for experimental sounds and sound production techniques has always been key in ‘contemporary music’ practice. The performers of GAME (the Ghent Advanced Master Ensemble of the contemporary music programme at the Ghent Conservatory) even go one step beyond, and put the main focus on the very instrument that actually plays the sound objects: the human body and human mind. What defines the identity of a performer ? Is a percussionist still a percussionist when he plays an amplified threaded drainpipe with chopsticks, is a pianist still pianist when he plays on the surface of a table ? These questions come forward in the daily practice of the GAME performers.
An interesting concert program has emerged from their daily research with, among others, ‘Zafe’ (Jonah Haven), a mini-industrial world of sound by giant contact-miced screws and parts of plumbing, ‘3 sur 5’ (Clara Ianotta), with accordion sounds transforming into percussion sounds and vice versa, ‘with paper’ (James Saunders), a series of score sheets where the notation and instrument are contained within a page, a birdcall flute septet by Robin Hoffman, complicated live electronics and blurring boundaries between reality and illusion.
